از روی دست شهدا / کلنا عباسک یا زینب

زندگیمان را از روی دست شهدا کپی کنیم

از روی دست شهدا / کلنا عباسک یا زینب

زندگیمان را از روی دست شهدا کپی کنیم

از روی دست شهدا / کلنا عباسک یا زینب

خاطراتشان را که می خوانی
چشمانت از شوق زیبایی زندگیشان پر از اشک می شود
زیر لب گویی کاش من هم شبیه آنها بودم
بله می شود شبیه آنها بود
می شود زندگیت همچون شهدا
رنگ و بویی خدایی داشته باشد
بله می شود ...
فقط کافیست زندگیمان را از روی دست شهدا کپی کنیم
یاعلی

۰۱فروردين

باز پنجره های ملکوت باز می شود

و فرشتگان عاشقانه می سرایند:

أین الفاطمیون؟!

کجایند دل هایی که با آمدن بهار از خواب زمستانی بیدار شوند؟!

بهاری که رنگ و بویش فاطمی ست

کاش قدر بدانیم این لحظات ناب را

و بتکانیم دل را

و ببخشیم همدیگر را

سال خوبی داشته باشید

علیرضا داوری دولت آبادی
۲۷اسفند
امروز بعد از چند ماه چندتا از هم کلاسیای پارسالم که الآن دانشجو شدن رو دیدم نگو و نپرس که دلم خونه بعضی از اونا دیگه واسم قابل شناسایی نبودن و بعضیا رو هنوز می شد با یکم راهنمایی شناخت.
آهای بچه مذهبی ای که تا میری دانشگاه اول محاسنتون سه تیغ میکنی بعد یه مدت طریقه ی صحبت کردنت عوض میشه ژست روشنفکری میگیری بعد به فکر رژیم گرفتن و جراحی زیبایی و ابرو برداشتن و موی فشن می افتی یادت رفته تا چند وقت پیش پاتوقت مسجد محل بود حالاشده کافی شاپ یادته واسه مراسمای هیئت هفتگی قید مهمونی های خونه مادر بزرگ و میزدی حالا قید همه چیز و زدی چسبیدی به لاین و واتساپ و فیسبوک و... یادت به فرموده ی امامان معصوم واسه برکت خونه کبوتر خردیده بودی حالا اه اه و پیف پیف میکنی و...
متاسفم واست که در عرض فقط چند ماه راهت و اصل و نسبت و دین و همه چیز رو گم کردی.
کمی فکر کن شهید چمران سالها تو امریکا رفت دانشگاه نه تنها راهش تغییر نکرد بلکه خیلی هارو هم با خودش همراه کرد شما چی... متاسفم
آقا علی بن ابی طالب(ع) می فرمایند:
اگر به خاطر نگه داشتن دینت تمام دنیای خود را از دست دادی فکر نکن ضرر کرده ای بلکه بزرگترین سود را نموده ای و اگر به خاطر دنیایت و مطاع زود گذر آن دینت را تباه کردی خیال نکن سود کرده ای بلکه بزرگترین ضرر را نموده ای
[پ.ن1:این حرفا رو هم با خواهرا بودم هم برادرا فرقی نداره هرکدوم یه جور]
علیرضا داوری دولت آبادی
۲۵اسفند

امروز یه جمله خوندم از مردی که خیلی دوستش دارم و بعد از خدا عشقه منه چون خیلی مدیونشم بعد از خوندن این جمله خیلی داغون شدم و تو فکر فرو رفتم خیلی جمله پر مغز بود

شما هم بخونین خالی از لطف نیست               شاید به خودمون بیایم و بیدار بشیم

[پوسترش کردم که بیشتر قابل انتشار باشه]


علیرضا داوری دولت آبادی
۲۴اسفند

سخنانی که تنها برای فرزندان مرد عراقی نبود

بلکه پر از حرف ، توصیه و حتی تذکراتی برای ما جوانان ایران و حتی جهان بود توصیه های مهمی که امروزه خیلی از ما جوونا فراموش کردیم احترام به پدر و مادر و تذکر مهمی که اکثر ما ها بهش اهمیت نمیدیم اینکه شیعه نیازمند متخصصان مجاهد است

سردار سلیمانی که به درخواست یکی از نیروهای بسیج مردمی در تکریت با فرزندان وی به عربی سخن می‌گوید، و به آنها توصیه هایی می‌کند که در ادامه ی مطلب میتونید بخونید و بد نیست من و شما هم به عنوان درس زندگی به این توصیه های سردار دوست داشتنی گوش بدیم و جامع عمل بپوشونیم

علیرضا داوری دولت آبادی
۲۳اسفند

باید نزدیکی مان را با اهلبیت(ع)  بیشتر و بیشتر کنیم و ایمانمان را قوی تر .

[شهید بزرگوار سردار حاج عبدالحسین برونسی]

در ادامه ی چیزایی که باید از روی دست این شهید بزرگوار کپی کنیم و یاد بگیریم و توی زندگی مون به کار بگیریم این سخن زیبا و ارزشمند ایشون که خیلی واضح و قابل تامل هستش

علیرضا داوری دولت آبادی
۲۳اسفند

چند روز قبل از عملیات بارها از شهادتش در عملیات فریب الوقوع بدر خبر میدهد و گاهی انقدر مطمئن حرف میزند که می گویید: اگر من در این عملیات شهید نشدم در مسلمانی ام شک کنید! وحتی به بعضی ها از تاریخ و محل شهادتش خبر میدهد که چند روز بعد در عملیات بدر همان طور هم میشود. این وقایع عجیب در زندگی این شهید بارها رخ داده.

سردار رشید اسلام شهید حاج عبدالحسین برونسی

در ظاهر کارگری بنا بیش نیست اما در باطن رمز موفقیت و رستگاری او عبودیت و بندگی بی قید و شرط این شهید والامقام در مقابل حق و تسلیم محض بودن او بر درگاه ملکوتی امام زمان(عج) م پیروی خالصانه و صادقانه اش او را بارها مورد عنایت و لطف آن حضرت و اهلبیت عصمت قرار می دهد.

اون چیزی که امثال من و شما باید از روی دست این شهید بزرگوار کپی کنیم و سرلوحه ی زندگیمون قراربدیم تا بتونیم کمی تا قسمتی شبیه شهدا بشیم و یه پله به خداوند متعال و شهادت نزدیک بشیم ، بندگی به تمام معنا و بی قید و شرط و تسلیم محض در مقابل خداوند و اهلبیت عصمت بودن

علیرضا داوری دولت آبادی
۱۸اسفند

امروز اگر ما به هر جایی برسیم و فردا هم ، حاصل بذری است که امام خمینی( ع ) در سال 57 کاشت و سربازان و فرزندانش آن را با خون خود آبیاری کردند.
هر انسانی با هر تفکر و سلیقه و اعتقادی اگر شرف داشته باشد بی شک خود را وام دار کسانی می داند که از همه چیز گذشتند و رفتند تا سرزمینشان بماند.
آدم هایی که در عین سادگی بزرگترین اتفاق قرن را با ایمانشان رقم زدند و بچه و تحصیل و خانمان نتوانست جلوی هدف بزرگشان را بگیرد.
اینان کار بزرگی کردند که خیلی از مدعیان آن روز ها و این روز ها نمی توانند یک قدم مانند آنها بردارند و پای عمل که میرسد قولشان را فراموش می کنند و پشت کلمات پنهان می شوند و با هزار بهانه شانه خالی کردنشان و سکوتشان را توجیه می کنند.
این وادی پیر و جوان نمی شناسد، حتی با سواد و بی سواد هم، حتی عالم و عامی هم، چه بسا نوجوانانی روستایی که تا قبل از آن پا از ده شان فراتر نگذاشته بودند رفتند و جاودانه شدند و پیرهای دنیا دیده ای پایشان لنگ زد و هنوز هم که هنوز است می لنگند.
امروز اگر ما سری در سرها در آورده ایم به خاطر فلان روشنفکر و بهمان فرهیخته ارجمند(!) نیست تنها و تنها به خاطر مردانگی امام خمینی(ره)، مقام معظم رهبری و فرزندان و سربازانشان است که حالا تمام قدرت دنیا پشت یک میز مینشیند برای مذاکره با کشوری که سالها تحت سیطره شان بوده است.

امید که بدانیم به چه قیمتی بزرگ شده ایم.
امید...

علیرضا داوری دولت آبادی